قوانين واردات كالا

در مقاله قبل گفتيم افرادي كه تمايل به انجام تجارت هاي بين المللي دارند، در مرحله اول نياز به آموزش واردات، صادرات و ترخيص كالا دارند. علاوه بر آموزش، هر فرد يا شركتي كه قصد انجام اين چنين امور را دارد، بايد مدارك لازم براي اجازه صادرات و واردات هم، به نام آن فرد يا شركت صادر شده باشد.

همچنين در بخش اول اين مقاله درمورد كارت بازرگاني و كالاهايي كه واردات آنها به كشور ممنوع مي باشد توضيح داديم. حال به بررسي بقيه موارد مي پردازيم.

صادرات كالهاي مستعمل ساخت ايران، نياز به اخذ مجوز ندارند. صادرات كالاهاي مستعمل مشمول پرداخت مشوق صادراتي نمي گردد. نحوه ارزش گذاري، تعيين قيمت پايه صادراتي براي اين قبيل كالاها در موارد خاص، به شكل محموله اي تعيين قيمت مي گردند.

شرايط صدور كالاهاي صادراتي آرايشي و بهداشتي

صادرات مواد غذايي، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي نياز به گواهي بهداشت از حوزه (معاون غذا و دارو توابع استاني) وزارت بهداشت ندارد.

درمورد كالاهيي كه كشور مقصد گواهي بهداشت را شرط ورود كالا از ايران اعلام نموده است، براي تسريع در امر صادرات، با هماهنگي وزارت امور خارجه، صدور گواهي بهداشت لاتين به كليه دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور واگذار گرديده است.

مطالعه بيشتر: ترخيص كالا از فرودگاه امام خميني

شرايط صدور گواهي بهداشت نباتي

گواهي مذكور توسط سازمان حفظ نباتات وابسته به وزارت كشاورزي صادر مي گردد. طبق ماده ۱۸ آيين نامه اجرايي قانون حفظ نباتات، فراورده هاي نباتي كه از ايران به كشورهاي خارج صادر مي شود، به وسيله كارشناسان قرنطيه بررسي مي شوند. درصورت سلامت كالا، گواهي بهداشت نباتي صادر مي شود.

شرايط صدور گواهي بهداشت دامي

گواهي مذكور توسط سازمان دام پزشكي كشور صادر مي شود. طبق ماده ۷ قانون دام پزشكي كشور مصوب ۱۳۵۰، صدور و ورود هر نوع دام زنده، تخم مرغ نطفه دار، اسپرم دام، فراورده هاي خام دامي، داروها، واكسن ها، سرم ها، مواد بيولوژيكي و مواد ضدعفوني كننده، سموم دامپزشكي و مواد غذايي متراكم و مكمل غذايي دام و داروهايي كه براي ساخت مواد نامبرده مورد نياز است بايد با موافقت وزارت جهاد سازندگي (سازمان دام پزشكي كشور) صورت گيرد.

source: صادرات كالاهاي بهداشتي و دامي

واردات نقطه مقابل صادرات مي باشد. صادرات يعني خارج كردن يك كالا يا خدمات از مرز گمركي كشور خود و واردات يعني وارد كردن كالا يا خدماتي از كشور هاي ديگر به كشور خود. به عبارت  ديگر واردات يعني توليد كالا يا خدماتي در يك كشور مبدا و وارد كردن آن  كالا در يك يا چندين كشور مقصد.

واردات به دليل نبود آن كالا يا  خدمات در كشور مقصد صورت مي گيرد. حال نبود آن كالا يا خدمات دلايل متعددي  دارد. از جمله نبود نيروي متخصص، نبود دستگاه هاي صنعتي، نوع منطقه  جغرافيايي كه كشور مقصد در آن قرار دارد، وارد كردن آن كالا از توليد آن در  كشور از نظر اقتصادي به صرفه تر است، … .

براي درك بهتر اين موضوع،  آن را بازتر مي كنيم. براي مثال كشور خودمان ايران به دليل نداشتن آب و  هواي مناسب كشت قهوه، قهوه را وارد مي كند. بسياري از كشورهاي دنيا به دليل  نداشتن ذخاير نفتي و گازي، اين منابع طبيعي را به كشورشان وارد مي كنند.  كشور اسپانيا زعفران وارد مي كند، كشور چين آهن و سنگ آهن، آمريكا نوعي  ميگو، … .

لازم است در اينجا به اين نكته اشاره كنيم كه صادرات و  واردات ذخاير طبيعي مانند نفت و گاز، از اولين كالاهاي صادراتي و وارداتي  در دنيا مي باشند، كه جنبه سياسي هم دارند.

صادرات و واردات كالا و  خدمات تاثير مستقيم و زيادي بر روي اقتصاد هر كشوري دارد. هرچقدر ميزان  صادرات يك كشور بيشتر و واردات آن كمتر باشد، از اقتصاد بهتري برخوردار مي  باشد. بر همين اساس كشورهاي توسعه يافته توجه ويژه اي بر امر آموزش واردات دارند، زيرا نمي توان بدون تحقيق و بررسي به واردات يك كالا اقدام شود.

قبل  از واردات كالا بايد يكسري اصول را رعايت كرد. مهم ترينِ اين اصول بررسي  بازار داخل كشور است. اين كه بازار به چه كالا و خدماتي نياز دارد، به چه  ميزان بايد اين كالا و خدمات را وارد شود، چه زماني كالا و خدمات را وارد  كنند، به چه صورت آنها را در بازار به فروش برسانند، …

بعد از  آناليز بازار داخلي بايد بازارهاي بين المللي را آناليز كرد. وارد كننده  بايد به دنبال پاسخ مجموعه سوالاتي كه در زير آورده مي شود، تحقيق و جست و  جو كند. سوالاتي مانند: آن كالا و خدمات را چه كشورهايي ارائه مي دهند،  براي خريد و وارد كردن آن كالا يا خدمات كدام كشور مبدا مناسب است، واردات  به چه صورتي انجام مي شود، … .

source: مقررات واردات كالا